Ploeteren
Door: Chris
Blijf op de hoogte en volg Chris
01 Juli 2008 | Italië, Nettuno
Mensen, inclusief ikzelf, zien opgraven in het Mediterane gebied regelmatig als een droombaan. Met je troffeltje en hak de ene na de andere Romeinse vondst uit de grond trekkend terwijl het zonnetje lekker op je rug schijnt. De realiteit is iets anders: met een gevoelstemperatuur van 40 graden sta je in een profiel te hakken waar je mooiste vondst een muntje waarvan er minstens vier in een één eurocent munt passen of een miniscuul randscherfje van een uit Egypte geimporteerde pot zal zijn...als je geluk hebt. De zon brandt op je rug en je halve lichaam is bedekt met een mengsel van zonnebrand, zweet en zand. Zo nu en dan kom je uit veld met dikke plakken hars op je armen wat uit de wortels van de pijnbomen stroomt die je die dag hebt gekapt. Na vier weken kan je je veldkleren weggooien, omdat er scheuren inzitten en ze nimmer meer hun oorspronkelijke kleur zullen krijgen.
Maar toch, het is een rare vorm van masochisme, ga je elke zomer weer terug naar deze hel om de kick te beleven die je ervaart bij elk bodempje of randfragment dat je vindt. Om de adrenaline door je lichaam te voelen gaan als je na twee weken graven eindelijk snapt wat die rare muur waar je weken aan hebt gewerkt 1500 jaar eerder moet hebben voorgesteld. Elke vondst die je doet, elke keer dat je met je hak in de de grond slaat, kom je een stukje dichter bij het oplossen van een puzzle. Of liever gezegd het benaderen van de oplossing van de puzzle, want het echt oplossen zul je nooit. Maar daarin ligt de charme van archeologie.
Maar toch, het is een rare vorm van masochisme, ga je elke zomer weer terug naar deze hel om de kick te beleven die je ervaart bij elk bodempje of randfragment dat je vindt. Om de adrenaline door je lichaam te voelen gaan als je na twee weken graven eindelijk snapt wat die rare muur waar je weken aan hebt gewerkt 1500 jaar eerder moet hebben voorgesteld. Elke vondst die je doet, elke keer dat je met je hak in de de grond slaat, kom je een stukje dichter bij het oplossen van een puzzle. Of liever gezegd het benaderen van de oplossing van de puzzle, want het echt oplossen zul je nooit. Maar daarin ligt de charme van archeologie.
-
01 Juli 2008 - 16:42
Toon:
Mooie overpeinzing chris! -
01 Juli 2008 - 17:50
Karel:
Het is hier echt volop zomers met redelijk hoge temperaturen, morgen is de verwachting over de dertig graden. In Italie zal het anders zijn. Je beleeft toch steeds de spanning dat je iets speciaals zal vinden. Jammer dat het de laatste keer is dat je naar deze plaats gaat, je hehbt er heel veel beleefd. De herinnering zal vast altijd mooi blijven. Geniet er nog maar van.
Groetjes -
02 Juli 2008 - 14:44
Evert:
Zonnesteek? -
06 Juli 2008 - 15:53
Chris:
Hehehe, nee geen zonnesteek. Gewoon de uitgebluste staat na drie dagen profiel schoonmaken:) -
13 Juli 2008 - 20:55
Rutger Vdl:
Waarom realiseer ik me net pas dat je weer aan het schrijven bent?
Grtn van twee planten. -
13 Juli 2008 - 20:55
Rutger Vdl:
Waarom realiseer ik me net pas dat je weer aan het schrijven bent?
Grtn van twee planten. -
29 Juli 2008 - 14:19
Kees:
Chris, mietje! Ga tekenen dan! XXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
