Svid

Nadat de koppen zijn verzameld en afgespoeld, worden ze met de gasbrander van alle wol en haar ontdaan. Vervolgens worden de koppen door de lengte gesneden en wordt elke helft nog eens gehalveerd. De vier kwarten worden van de hersenen ontdaan en nog eens extra goed schoongemaakt, zodat er geen etensresten en dergelijke meer te ontdekken zijn. Tenslotte gooit men de koppen in de pan met kokend water en blijft het 2 uur lang ´s ochtends pruttelen. Het kan zowel warm als koud worden opgedient en de ogen en tong zijn een ware delicatesse.

Ik dacht dat de lamsbout was aangebrand, maar toen ik beter keek naar wat er op de schaal lag, kon ik een toegeknepen oog onderscheiden. Opeens zag ik ook overal rijen met tandjes. "Do you see what it is? " Ja, schapenkoppen! Of eigenlijk lamskoppen, maar dat is een detail. "You could have something else if you want." Nee, ik wil alles tenminste proberen. Ook de bizarre eetgewoontes horen bij mijn IJsland-ervaring. Terwijl ik het vlees van het bot ontdoe, maak Halli enkele geluiden die doen vermoeden dat het zeer smakelijk moet zijn. Het eerste stukje probeer ik zonder saus: het is niet vies, maar lekker is iets anders. Ik giet maar de nodige roux over het vlees zodat het misschien ietsje smaakvoller wordt. Ach, het valt alles mee. Wederom was het vooral het idee waar je je over moet zetten. Plotseling, als ik voor de vierde keer de vork maar m´n mond breng, kauw ik zowaar op een smaakvolle substantie. Ik kijk naar waar het stukje vandaan kom en merk dat ik het gedeelte waar ik meest voor vreesde, de tong, zit te kauwen. Dit smaakt echt prima! Toch ben ik blij als mijn bord leeg is. Svid, een stukje IJsland waar ik hopelijk niet weer mee te maken krijg.