Laufabrauð

Gisteren gingen we naar Halli om brood te bakken. Ik snapte niet helemaal waarom ik mee moest en ik snapte ook niet echt waarom je een maand voor kerst al kerstbrood gaat bakken, maar goed: als ze willen dat ik mee ga, ga ik mee. Het feit dat er ook drie van Hjörturs zussen met kinderen waren maakte het er niet echt duidelijker op. Na wat geklets werd het mij duidelijk gemaakt met een uitgebreide uitleg. We gingen traditioneel Laufabrauð (bladbrood) maken: een soort van flinterdunne pannenkoek die men eerst versiert en dan frituurt. Het verhaal hierachter is dat men vroeger te weinig graan had om dikke broden te maken en dus hele dunne broden moest maken (dikker dan een milimeter is het niet). Om het toch nog een beetje feestelijk te maken werd het rijkelijk versiert met snijwerk. Vroeger werd dit allemaal met de hand gemaakt, maar tegenwoordig worden speciale rollers gebruikt, al maakt de inventievere geest natuurlijk gebruik van een gewoon mesje. Mijn creatieve geest had uiteraard schijt aan alle IJslandse tradities en al gauw creeerde ik geheel nieuwe technieken die zowel met argwaan als met goedkeuring werden bekeken. Enkele van mijn broden werden dan ook absolute meesterwerken. Na het versierwerk werden de broden in een frituurgegooid, platgedrukt en opgestapeld. In totaal hebben we zo´n 260 broden gemaakt. Best netjes! En uiteraard ook erg lekker...