Freedooooooooooooom!!!

De laatste maanden, met het korter worden van de dagen en het slechter worden van het weer, ben ik me meer en meer gaan beseffen wat hetgene is dat ik hier mis. Ohja, zoals ik al eerder schreef mis ik de kruiden in mijn eten, vrienden en de nachten in Groningen, maar het gene wat ik hier het meest is mijn vrijheid. Ondanks dat ik hier in principe alles mag doen, kan ik hier niet zo veel doen. Mijn opties hier zijn zeer beperkt en af en toe voelt de boerderij als een gevangenis waar ik slechts kan lezen, tv-kijken en internetten. Ik kan niet even als ik dat wil bij een vriend een kopje thee drinken of een winkelstraat inlopen om te windowshoppen en mensen te kijken. Ik kan niet wanneer ik dat wil de trein pakken naar weet ik veel waar om weet ik veel wat te doen. Vooral nu, nu mijn terugreis met de dag dichterbij komt, verlang ik naar de vrijheid om op een zonnige dag met een boek in het plantsoen te zitten of gewoon om mijn dagelijkse trips naar de Jumbo te maken. Natuurlijk had ik me dit voor mijn reis beseft en heb ik het zelfs bewust opgezocht. Misschien was ik zelf het liefst naar een boerderij gegaan zonder TV of internet die ´s winters afgesloten was van de rest van de wereld, om te ervaren hoe het is om te leven in eenzaamheid en zonder vrijheid. Tot voor kort ging het ook prima...maar hoe meer de terugreis in het vizier komt, hoe meer ik ga verlangen naar mijn vrijheid.